Sjef van Oekel draaft door

Sjef van Oekel is een Belg, afkomstig uit Reet (een dorpsnaam die Wim T. Schippers in België op een bedrijf in autoaccessoires had zien staan). Desondanks praat hij (behalve in het begin) zonder een Vlaams accent. Van Oekel gaat altijd gekleed in een zwart kostuum, bril, klein snorretje. Het personage drukt zich vaak uit in archaïsmen en oude retoriek.

Van Oekels populariteit vond in 1976 uiteindelijk zijn weg in een eigen vedettestripreeks, geschreven door Wim T. Schippers en getekend door Theo van den Boogaard. Deze stripreeks werd berucht omdat ze véél explicieter was dan de Van Oekel die op televisie verscheen. In de strips brengt Van Oekel de mensen om zich regelmatig in verlegenheid, maar komt zelf ook met de meest vreemde en ongegeneerde mensen in contact. De mensen vereren hem soms (hij wordt o.a. aangezien voor Jezus en voor een bekende schrijver), zijn vaak woedend op hem (als hij bijvoorbeeld een auto-ongeluk veroorzaakt), maar zijn meestal te verbouwereerd om effectief te kunnen reageren. Elementen uit de Nederlandse samenleving worden op de hak genomen: zo zijn veel politieagenten homoseksueel (wat ze ook openlijk en zeer expliciet laten zien). In de reeks kwamen veel taboeonderwerpen voor, zoals religie, pornografie, scheldwoorden, pedofilie en prostitutie.

Er zijn zeven albums uitgekomen met langere en kortere verhalen, die in het tijdschrift Nieuwe Revu in voorpublicatie verschenen. Ze verkochten zeer goed en werden zelfs onder de titel, "Léon Van Oukel" in het Frans vertaald (later: "Léon La Terreur"), in het Duits ("Julius Patzenhofer", later "Leo, der Terrorist"), Deens en Spaans.

NIEUWSTAAT!